Aslına bakarsınız uzun süredir makaronlara kafayı takmış durumdaydım...Daha tadına bakmadan sevmiştim bu renk renk, çeşit çeşit aromalı minik kurabiyeleri. Bir insanın bu kadar uğraşarak adeta yenilebilir bir sanat eseri üretmesi etkilemişti beni. Mümkün olan her şeyi evde yapmayı seven ben, "Bu kurabiyeleri yapmayı mutlaka denemeliyim" demiştim! Lakin gerçek anlamda mutfağa girip, ilk makaron denememi yapmam çoook uzun bir zamanımı(2 sene kadar!) aldı.
Soğuk bir Ocak günü, sevgili arkadaşım Şule'nin heyecanla beklediğimiz doğum haberini aldım. Minik "Melek"le tanışmak için sabırsızlanıyordum ve onu ziyaret ettiğimde de gerçekten emek harcanarak yapılmış özel bir şeyler götürmek istedim Şuleciğime. Kolları sıvadım veeeee ilk makaron denememi yapmak üzere mutfağa girdim.
Kendimden çok emindim, mutfaktaki tecrübelerime ve becerilerime çok güveniyordum. 2 yıl kadar önce İngiltere'de okurken "belki bir gün denerim" diyerek aldığım makaron tarifi kitabımı bulup, tozlu raflardan indirdim.
Annie Rigg uyarıyordu en başta: ölçülerden şaşmayın, dediklerimi uygulayın diye, lakin ben detayları çok önemsemeden başladım tarifi uygulamaya. Bekleme sürelerini kısalttım, yumurta aklarını bekletmedim, hassas tartı kullanmadan bardak ölçüleriyle uyguladım tarifi.
SONUÇ: Annie ablamız haklıydı!!!! Tarif tutmamıştı:( makaron olmaktan çok uzak pufur pufur minik kurabiyeler elde etmiştim. Şekil olarak çok benzemeseler de makaronlara, lezzetleri muhteşemdi.
Tabi bu sırada, makaronlarla uğraşmam saatleri almış ve istediğim kadar güzel görünemeyen bir sonuç almıştım. Diğer yandan da lezzetleri çok hoşuma gitmişti. Ne yapacağıma karar vermeye çalışırken, bu lezzetli kurabiyeleri biraz daha süsleyip, servise hazır hale getirebileceğime karar verdim.
Tabii bu kararı vermemde Sevgili arkadaşım Şule'nin, şekillerine bakmadan, kendi ellerimle hazırladığım bir şeyi marketten alınacaklara tercih edeceğini bilmenin rahatlığı da vardı:)
Minik kurabiyelerin arasını, limon ve pudra şekeri ile tatlandırılmış kaymak ile doldurup, antep fıstığı ile süsledim.
Sıra gelmişti paketleme işine... Minik "Makaronumsu" larımı pastacılık malzemeleri satan bir dükkandan temin ettiğim maket kartonundan keserek oluşturduğum tepsime dikey olarak yerleştirdim. Pembe bir kurdeleyle çevresini sardım ve ufak bir de not ekledim.
Sonuç bence o kadar da kötü olmamıştı. Sevgili Şule ve ailesi kurabiyelerimin hem şekillerini hem de lezzetlerini çok beğendiler.
İlk makaron denemen bu şekilde sonuçlandı. İstediğim gibi güzel makaronlar üretememiştim ama esas amacına uygun, bu özel gün için anlamlı olan kurabiyeler elde etmiştim. Ama tabi ki muhteşem makaronlara ulaşana dek denemekten vazgeçmeyecektim!
NOT: Muhteşem makaronları elde etmek haftalarımı alacaktı....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder